Jak postępować z osobą uzależnioną od narkotyków?

Uzależnienie członka rodziny posiada bezpośrednie przełożenie na jakość życia całej tej małej społeczności. W większość sytuacji diametralnie zmienia to całość budowanych przez lata relacji, a także sposoby rozwiązywania konfliktów, które z czasem nabierają na sile i częstotliwości. Przeprowadzania rozmów o uzależnieniu z konkretną osobą jest już czynnikiem zapalnym do kłótni, pomimo posiadania nawet najlepszych intencji. Szczególnie ważne jest, aby umieć rozmawiać z osobą uzależnioną. Jednocześnie należy pamiętać, charakter rozmów umożliwił podświadome ukierunkowanie osoby uzależnionej na zamierzony sposób leczenia. Odpowiednie podejście umożliwi uniknięcie kolejnych kłótni i poczucia posiadanej presji. Przedstawiamy, jak postępować z osobą uzależnioną od narkotyków oraz jak wygląda terapia osób uzależnionych. 

Typowe zachowania narkomana

Uzależnienie od narkotyków kwalifikowane jest jako jednostka chorobowa i może dotknąć niemalże każdą osobę i często rozwija się niespostrzeżenie. Pierwsze oznaki bywają zazwyczaj błędnie interpretowane, a osoba uzależniona nie przyznaje się do swojego problemu, a nawet kategorycznie zaprzecza jego istnieniu. Małe detale pozwalają zdecydowanie szybciej dostrzec istnienie problemu, a w konsekwencji umożliwiają szybsze niesienie pomocy, co znacząco redukuje ilość przyszłych problemów. 

Pierwszą oznaką uzależnienia od narkotyków jest radykalna zmiana zachowania. Dawne nawyki i zainteresowania odchodzą w zapomnienie. Dostrzegalne są huśtawki nastroju, w krótkiej chwili dochodzi do zmiany od pobudzenia do apatii. W przypadku młodych osób można często zauważyć, że nastąpiła zmiana otoczenia. Starzy przyjaciele zostają zastąpieni nowymi znajomymi, którzy pojawiają się nie wiadomo skąd i kiedy. U narkomanów występują także napady agresji i złości, choć posiadają charakter chwilowy. Relacje także zmieniają swoje oblicze. 

W rzeczywistości, pierwsze objawy mogą stanowić następstwo innych wydarzeń, niekoniecznie może ich przyczyną być postępujące uzależnienie. Mogą świadczyć także o depresji. Niepokojące jest dostrzeżenie ich zbyt późno, kiedy choroba znacznie się rozwinęła, dlatego zalecana jest chwila konsternacji na analizę najbliższego otoczenia. 

U narkomana dostrzegalne są także zmiany w wyglądzie zewnętrznym. Niepokojącym objawem jest nagła utrata wagi, a także pogorszenie się cery. Skóra nabiera bladego koloru, staje się ziemista. U narkomanów często występują zmiany skórne na twarzy. Równolegle u osób uzależnionych od narkotyków dostrzegalne są rozszerzone, tudzież zwężone źrenice lub też przekrwione oczy. 

Narkomania: to można wyleczyć!

Za krok milowy w leczeniu narkomani jest przyznanie się przed sobą, że osoba uzależniona rzeczywiście potrzebuje pomocy. Stąd też warto jak najwcześniej postawić diagnozę i rozpocząć leczenie narkomanii, ponieważ czas posiada kolosalne znacznie dla efektów leczenia. Jednym z najbardziej charakterystycznych sygnałów, który wskazuje na konieczność rozpoczęcia terapii odwykowej jest wystąpienie objawów zespołu abstynencyjnego, który następuje zaraz po odstawieniu zażywanych substancji. 

Wielu osobom udało się z powodzeniem pokonać nawyk. Choć sam przebieg leczenia nie jest z pewnością najprzyjemniejszą rzeczą, to momenty kryzysowe w końcu się skończą, co pozwoli na nowe wejść w normalne życie, wolne od jakichkolwiek nałogów. Istnieje wiele sposobów walki z narkomanią, ale z pewnością terapia posiada jedną z najlepszych skuteczności, co umożliwia znaczącej ilości osób wyrwanie się ze szponów nałogów. 

Terapia uzależnień narkotykowych

Każdorazowo schemat leczenia osoby uzależnionej musi być indywidualnie do niej dopasowany. Pod uwagę bierze się rodzaj zażywanych substancji, zaawansowanie uzależnienia, a także stopień wyniszczenia organizmu. Terapia narkotykowa może posiadać charakter krótko, średnio i długoterminowy. Łączą w sobie metody psychospołeczne i leczenie farmakologiczne. Poszczególne rodzaje terapii narkotykowej charakteryzują się:

• Terapia krótkoterminowa odbywa się w szpitalach i klinikach psychiatrycznych. Stanowi połączenie leczenia farmakologicznego i stałych konsultacji psychologicznych. W zależności od przypadku, trwa od  do 8 tygodni. Dalsze leczenie przeprowadzane jest już w warunkach ambulatoryjnych;
• Terapia średnioterminowa - przeprowadzana jest przez specjalistyczne ośrodki specjalizujące się w leczeniu uzależnień. Jej długość trwania wynosi 8 tygodni. 
• Terapia długoterminowa - także obywa się w specjalnych ośrodkach, może trwać nawet przez dwa lata. 

Nadrzędnym celem terapii narkotykowej jest doprowadzenie do całkowitej abstynencji, co pozwala na wyuczenie sposobów zwalczania głodu. Równolegle rozwijane są kompetencje społeczne i emocjonalne. Właściwie przeprowadzona terapia pozwala wypracować asertywność, która umożliwi, że łatwiejsza będzie odmowa narkotyków, a także naprawienie szkód w relacjach z najbliższymi osobami.